Kiedy pasażer autobusu na prośbę o okazanie biletu odpowiada "niestety, nie mam", nie ma w tym nic dziwnego. Kiedy jednak upiera się, że być może ma bilet, ale go nie pokaże, sytuacja zaczyna być denerwująca, nie tylko dla kontrolera, ale również dla współpasażerów. Natomiast, kiedy stwierdza, że nie pokaże biletu, gdyż uwłacza to jego godności, samo zaś żądanie okazania biletu w podły sposób sugeruje obowiązek tłumaczenia się z tego, że nie jedzie się na gapę, zaczyna być śmiesznie. Jeśli ktoś tę komedię próbuje odgrywać przez dłuższy czas i na dodatek ze śmiertelną powagą, nawet śmiech zaczyna nużyć. Pozostaje tylko wysiąść z autobusu.

Niedługo po nominacji na stanowisko doradcy prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Andrzej Gwiazda zauważył, że nie ma dla narodu większego nieszczęścia, niż fałszywy autorytet. Z całym szacunkiem: to nie tak. Nie tak, gdyż większe nieszczęście niż fałszywy autorytet przynosi narodowi stado fałszywych autorytetów. A tak się nieszczęśliwie złożyło, że stado to obrodziło nam nad wyraz obficie. Niczym szczury w Oranie u zarania dżumy.

Zawsze, kiedy trwa dyskusja o kondycji naszej służby zdrowia, przypomina mi się wiersz Jana Kochanowskiego: Szlachetne zdrowie/ nikt się nie dowie / jako smakujesz / aż się zepsujesz. / Tam człowiek prawie / widzi na jawie / i sam to powie, / że nic nad zdrowie. (...) Cóż mamy tu na ziemi, jak tylko zdrowie! Ta bardzo wysoka pozycja zdrowia w rankingu życiowych celów każdego z nas przekłada się też na cenę jego ratowania. Ponieważ usługi zdrowotne świadczone z ubezpieczenia nie są w stanie zaspokoić potrzeb w tym zakresie, tworzy się ich szara strefa połączona z szeroko rozumianą korupcją. Temat "Korupcja w ochronie zdrowia" szeroko omówił na marcowym spotkaniu Duszpasterstwa Ludzi Pracy'90 w Legnicy, senator tej ziemi - Rafał Ślusarz który od dwudziestu lat jest lekarzem szpitala w Gryfowie Śląskim. W Komisji Zdrowia Senatu RP zajmuje się korupcją w służbie…

Podkreślając swoją niezależność, telewizja publiczna często zapomina, że jej obowiązkiem jest m.in. informowanie społeczeństwa o patologiach zagrażających dobru publicznemu. A opublikowany przez Prezydenta RP "Raport o działaniach WSI", mimo pewnego niedosytu, zawiera wiele przykładów bezprawnych i szkodliwych dla RP działań: ujawniania lub wykorzystywania informacji stanowiących tajemnicę państwową i służbową, utrudniania i udaremniania prowadzenia spraw karnych, stosowania przemocy i bezprawnych gróźb, bezprawnego wpływania na podejmowane rozstrzygnięcia przez władze publiczne, prowadzenia tajnej współpracy z przedsiębiorcami oraz osobami działającymi w sferze mediów publicznych, fałszowania informacji w celu prowadzenia przeciwko określonym osobom postępowań karnych oraz osiągania z powyższych działań korzyści majątkowych lub osobistych.

Koniunktura światowa sprzyja krajowej gospodarce, ale narastający od lat dług publiczny przekracza 500 mld zł. Na statystycznego obywatela przypada ponad 13 tys. zł.

Nic nie lansuje antysemityzmu skuteczniej niż kalumnie, pomówienia, łgarstwa i stek antypolonizmów, lejące się z ust Żydów, obarczających Polaków odpowiedzialnością za Shoah. No, ale gra idzie o miliardy "zadośćuczynienia" i w tej grze Żydzi pozwolą sobie jeszcze na wiele niesprawiedliwości wobec narodu sprawiedliwych, bezczeszcząc pamięć dziesiątków tysięcy Polaków, których w czasie II wojny światowej wymordowali Niemcy - właśnie za pomoc oferowaną Żydom.

W sprawie ordynacji wyborczej do Sejmu autorytatywnie, ex cathedra, wypowiedział się Pan Premier. W wywiadzie, który w czwartek, 8 marca, opublikowała "Rzeczpospolita" wszyscy mogliśmy przeczytać:

Wszyscy zdają się ostatnio żyć sprawą tarczy antyrakietowej, która ma zostać zbudowana w Polsce na mocy porozumienia między naszym rządem a Waszyngtonem. Szczególne emocje budzi przy tym nie tyle sam fakt postawienia tarczy, ile kwestia tego, co dokładnie dostaniemy w zamian. Ewentualny sprzeciw jest więc raczej koniunkturalny niż pryncypialny.

Mój mąż dostał wymarzone stypendium w Stanach Zjednoczonych. Na pół roku przenieśliśmy się więc z trzema małymi córkami na drugą półkulę – w dodatku do bardzo ciekawego stanu; stanu, w którym przeszło 60% mieszkańców stanowią mormoni.