Okrągły Stół nie jest polskim wynalazkiem sprzed dwudziestu lat. Ma rodowód znacznie wcześniejszy, bo z wczesnego średniowiecza i pochodzi z odległych terenów. Wiąże się mianowicie z legendami arturiańskimi. W tym momencie nie należy jeszcze zasiadać przy okrągłym stole, lecz odejść od niego, by dokładniej zorientować się w jego początkach.

Na skutek wielu prowadzonych równolegle remontów drogowych w jednym czasie od Warszawy zostały odcięte jej północne dzielnice: Żoliborz, Bielany, Marymont itd. Stolica podzieliła się nieformalnie na dwa miasta: to północne i resztę. Komunikacja tramwajowa między nimi po części nie istnieje, jedynie szczątkowo, podobnie autobusowa czy samochodowa. Są objazdy, ale to horror, godzinami tkwienie w korkach, posuwanie się krok po kroku.

W ludowej tradycji prawosławia rozmaite wiary chrześcijańskie przedstawiane są w postaci drzewa. Główny pień wyobrażający prawdziwą wiarę przedstawiany jest jako prawosławie, od niego odchodzi konar wyobrażający katolicyzm, od niego zaś odchodzą poszczególne gałęzie symbolizujące wyznania ewangelickie, od nich zaś drobniejsze gałązki przedstawiające drobniejsze wyznania ewangelickie i sekty. To drzewo jest metaforą historii chrześcijaństwa i jego podziałów religijnych oraz wykluczenia, a przynajmniej pomniejszenia innowierców, a zarazem zaprzeczeniem ogólnochrześcijańskiej symboliki Drzewa Życia oraz czymś w rodzaju ikony fundamentalizmów religijnych.