Strukturę tajnych stowarzyszeń zazwyczaj przedstawia się w formie koncentrycznych kręgów, gdzie w centrum znajdują się najbardziej ukryci i niedostępni władcy, na obrzeżach grupy względnie otwarte, werbujące nowych członków ze społeczeństwa, pomiędzy nimi zaś pas transmisyjny, złożony z grup o różnym stopniu tajności. Zacznijmy od peryferii, stosunkowo dobrze znanych, aby powoli zagłębiać się w serce tajnej władzy.
Rotary
Pierwszy Rotary Club założony został w 1905 r. w Chicago przez adwokata i wolnomularza Paula Harrisa. Kolejny klub założył w San Francisco również mason, Homer W. Wood, masonami zresztą byli niemal wszyscy założyciele klubów w różnych częściach świata. Oficjalnie Rotary jest organizacją dobroczynną, ponadpartyjną i ponadnarodową, jednak wielu ? m.in. wybitny historyk Ludwik Hass ? zalicza Rotary do wolnomularstwa, a Kościół w 1929 r. zakazał przynależności duchownych do tej organizacji. Ostatecznie wzniosłe i humanistyczne cele Rotary niczym w zasadzie nie różnią się od celów stawianych sobie przez masonerię. Tak więc, mimo rezygnacji z zewnętrznych atrybutów typowych dla regularnej masonerii (fartuszki itp.), kluby Rotary można potraktować jako ?przedszkole masonerii?, gdzie budowane są podstawowe zależności między członkami i kształcone nawyki zachowania w tajnej organizacji ? przede wszystkim posłuszeństwo i umiejętność dochowania tajemnicy. Rotary służy często również jako pierwsze ?sito?, dzięki któremu można dokonać selekcji osób nadających się do dalszego działania w bardziej zaawansowanych strukturach.
Lions
Podobną rolę pełni założona również w Chicago w 1917 r. przez biznesmena Melvina Jonesa organizacja Lions. Jones był masonem, członkiem ?Garden City Lodge nr 141? w Chicago. Nazwa organizacji pochodzi od pierwszych liter hasła Liberty, intelligence our nations safety (Wolność i rozum bezpieczeństwem naszych narodów). Również ona prezentuje się jako organizacja dobroczynna, mająca za zadanie tworzyć i wzmacniać ducha zrozumienia między ludźmi świata oraz promować zasady dobrego rządu i obywatelstwa. Kluby Lions nie korzystają z typowych masońskich ceremoniałów, które dla przeciętnych ludzi mogą się wydawać dziwaczne i sekciarskie, starając się promować masońskie idee w najmniej drażniący sposób. Obie organizacje zostały umieszczone przez Wielki Wschód Francji na liście masońskich bractw środowiskowych, czyli zaplecza, w którym kształtuje się narybek masonerii. Określa się je także jako pasy transmisyjne lóż w świecie profanów.
Skull & Bones
Organizacja Czaszka i Kości to najważniejsza z ?lig? uniwersyteckich funkcjonujących w USA, której przypisuje się istotny wpływ na kształtowanie i dobieranie przyszłych elit politycznych. Założona została w 1832 r. na uniwersytecie w Yale jako tajny ?zakon? zrzeszający studentów tej uczelni. Formalnie nie jest to organizacja masońska, jednak ma wiele masońskich cech: tajność, hierarchię, okultystyczne rytuały. Należeli do niej m.in. Potter Stwart, ?ojciec chrzestny? CIA, Robert A. Lovett, sekretarz obrony, a także prezydent George Bush. Mimo że w teoriach spiskowych organizacja Skull & Bones pojawia się często, jej faktyczna rola w kształtowaniu polityki USA jest niejasna. Podobnie jak inne tego typu kluby, zakony czy grupy, można ją traktować raczej jako rodzaj narzędzia rozpoznawczego, przygotowującego i selekcjonującego do dalszych, poważniejszych działań.
Council of Foreign Relations
Organizacja założona w 1918 r. z inicjatywy Elihu Roota, sekretarza stanu w rządzie USA i laureata pokojowej Nagrody Nobla. Stworzona została jako rodzaj instytutu badającego problemy międzynarodowe, jednak dość szybko stała się ekskluzywnym klubem łączącym finansistów, przemysłowców i polityków. Blisko z nią związana była bankierska rodzina Morganów a także Rockefellerowie (think-tank organizacji nazywa się The David Rockefeller Studies Program). Biorąc pod uwagę rozmaite deklaracje CFR, można uznać, że celem organizacji jest stworzenie globalnego społeczeństwa socjalistycznego pod rządami technokratów. Z CFR związani byli w zasadzie wszyscy amerykańscy powojenni prezydenci, sekretarze stanu i obrony, szefowie CIA oraz wyżsi dowódcy wojskowi. Organizacja wydaje dwumiesięcznik ?Foreign Affairs?.
(...)
