Rolowanie długu

Kraje nieudolnie rządzone to stali kredytobiorcy międzynarodowych instytucji finansowych. Rządy tych krajów spłatę zadłużenia rozwiązują najczęściej poprzez tzw. rolowanie długu. Polega to na spłaceniu aktualnie wymaganej raty kredytu za pomocą nowego kredytu, a gdy przychodzi następny termin spłaty zadłużenia, przydzielany jest dłużnikowi kolejny kredyt itd. Nie rozwiązuje to problemu zadłużenia, ale pozwala rządzącym zyskać na czasie.

Pompowanie kolejnych pieniędzy w nieudolnie rządzone państwo kończy się dopiero wtedy, gdy wierzyciele ocenią, że ich interesy w kraju dłużnika są zagrożone, gdy zbliża się granica, po przekroczeniu której dłużnik staje się niewypłacalny, lub gdy możliwa jest zmiana ekipy rządzącej na odmawiającą spłaty długu.

Rolowanie długu ma umożliwić odzyskanie pieniędzy przez wierzyciela. Niedawno, wobec groźby ogłoszenia niewypłacalności Irlandii, przyznano temu krajowi kredyt w wysokości 85 mld euro, licząc na odzyskanie 407 mld euro, czym zainteresowane były przede wszystkim banki niemieckie i brytyjskie.

Ponieważ rolowanie tylko długu zagranicznego nie gwarantuje spłaty pożyczonych pieniędzy, wierzyciele starają się wymóc na dłużniku zmniejszenie długu publicznego. Mają w tym interes, gdyż około 40% długu publicznego to ich pieniądze. Jeżeli u władzy pozostaje rząd niebędący w stanie przeprowadzić niezbędnych reform, a dbający tylko o ?słupki sondażowe?, to jego działania sprowadzają się, obok ukrywania przed obywatelami rzeczywistego stanu finansów publicznych, przede wszystkim do zwiększania inflacji.

Inflacja

Metoda ?inflacyjna? to praktykowany w wielu krajach prosty sposób rządzących na odsunięcie w czasie bankructwa finansów publicznych. Powoduje on, że wartość realna długu maleje, wierzyciele dostają znacznie mniej, niż pożyczyli, tracą posiadacze krajowych obligacji, a oszczędności obywateli ?zżera? inflacja.

(...)