Na ogólnym poziomie zgadzam się z diagnozami Józefa Białka dotyczącymi aktualnej sytuacji politycznej i ekonomicznej Polski oraz jej przyczyn. Odruchowo opowiadam się za wizją państwa ograniczonego do minimum, które bez potrzeby nie ingeruje w życie, własność i wolność obywateli. Mam jednocześnie świadomość, że jest to pewien utopijny ideał, a istota sprawy leży w tym, jak zdefiniujemy ową ?potrzebę?, która usprawiedliwiałaby państwową ingerencję. Dużo łatwiej i bezpieczniej podać negatywną charakterystykę tego, czego państwo nie powinno robić, niż wskazać to, co robić powinno. Jak komuś raz przyznamy w jakiejś dziedzinie swobodę interwencji, to, niestety, nie będziemy potem w stanie nad tym zapanować. Zmaltretowany państwowy system edukacji wszystkich szczebli jest tu najlepszym przykładem ? a zaczęło się przecież od kilkuklasowych szkół powszechnych.