4 lipca 1943 r. zginął tragicznie w bazie brytyjskiej w Gibraltarze ? w nie do końca jasnych okolicznościach ? polski emigracyjny premier i wódz naczelny, gen. Władysław E. Sikorski. Miał zaledwie 62 lata, był silny i krzepki, snuł wiele planów na najbliższe lata. Pragnął doprowadzić naród do zwycięstwa w wojnie, do ustanowienia optymalnych granic RP na zachodzie i wschodzie, do jej potęgi militarnej i ekonomicznej. Dla historyków i publicystów jeszcze 30-40 lat temu Sikorski był postacią kontrowersyjną. Piłsudczycy zarzucali mu nadmierną uległość wobec Anglików i "miękkość" wobec namolnych pretensji Kremla. Marian Kukiel (w Londynie) czy Olgierd Terlecki (w Krakowie) uznali go natomiast za wielkiego wizjonera i męża stanu.

Historia, będąca zawsze narzędziem uprawiania polityki, staje się i dzisiaj obiektem wielu manipulacji.

Przebaczaj swoim wrogom, ale nigdy nie zapominaj ich nazwisk - powiadał John Fitzgerald Kennedy. I wiedział, co mówi. W lipcu i sierpniu ta idea zmaterializowała się na wrocławskim Rynku, z miejsca przesłaniając inne atrakcje, jakich tego lata Wrocław nie szczędził licznie odwiedzającym miasto turystom oraz jego stałym mieszkańcom.

Niewiele narodów doświadczyło wyniszczenia swej elity przywódczej w stopniu podobnym do naszego. Spustoszenie, wywołane zbrodniami hitlerowskich i radzieckich okupantów, ciągle odciska się na jakości kolejnych generacji. Fatalny jest jednak nie tylko sam dotkliwy fakt braku wielu wspaniałych ludzi i ich następców.

Mąż stanu z prawdziwego zdarzenia, polityk na miarę naszych marzeń i aspiracji, należy się Polakom jak psu buda. Tymczasem mimo podejmowanych aktualnie przez braci Kaczyńskich prób zmiany sytuacji, fundamentalnym problemem Polski w dalszym ciągu wydaje się brak gospodarza.

Wszyscy wiemy, co stało się 11 września 2001 roku. Dowodzona przez Osamę bin Ladena Al-Kaida dokonała zamachów terrorystycznych na terytorium USA. Rząd Stanów Zjednoczonych nie pozostał bierny: ogłoszono "wojnę z terroryzmem". Podjęto decyzję o zlikwidowaniu Al-Kaidy. W tym celu dokonano inwazji na Afganistan, gdzie bin Laden miał się ukrywać.

Batalia o przywrócenie stanu natury kosztem upadku cywilizacji przemysłowej kończy się sromotną porażką. W skuteczny sposób środowisko może ochronić wyłącznie rozwój nowych technologii i racjonalne wykorzystywanie zasobów energetycznych.

Rok 2001 upłynął Amerykanom pod znakiem al-Kaidy, powszechnie obwołanej najgroźniejszą organizacją terrorystyczną. O tym wiedzą dziś wszyscy. Nie każdy ma jednak pojęcie, że w tym samym roku wskazano w USA także na największe zagrożenie terrorystyczne rodzimego chowu. W marcu 2001 FBI uznało Earth Liberation Front (Front Wyzwolenia Ziemi) za najniebezpieczniejszą z amerykańskich grup terrorystycznych. Zadziwiająco w tym względzie zgodne były media. "Washington Post" nazwał tę organizację: kluczowym ogniwem sieci bojowniczych grup ekologicznych, eko-al-Kaidą z fanatyczną ideologią (artykuł z dnia 7.10.2001 pt. Wojna z eko-terrorystami).

Wywiad z księdzem Maksymilianem Szurą przeprowadzony 8 marca 2006 roku w Wellington przez Tomasza Cukiernika