Część niemieckich mediów głównego nurtu zaczyna z niepokojem przypatrywać się ewolucji instytucjonalnej i politycznej Unii Europejskiej. Przytoczmy głosy trzech publicystów związanych z dziennikiem ?Die Welt?: Erwina Grandingera, Günthera Lachmanna i Ulfa Poschardta.

Wśród kandydatów na prezydenta RFN ? obok Joachima Gaucka popieranego przez główne partie i Olafa Rose popieranego przez NPD ? znalazła się dziennikarka i antyfaszystowska aktywistka Beate Klarsfeld, której kandydaturę wystawiła Partia Lewicy. Urodzona w 1939 roku Beate Künzel, od 1963 roku żona francusko-żydowskiego antyfaszystowskiego aktywisty Serge`a Klarsfelda, weszła do historii politycznej Niemiec jako ta, która 7 listopada 1968 roku na zjeździe CDU w Berlinie wdarła się na podium, i wykrzykując, ?nazista, nazista?, spoliczkowała kanclerza Kurta Georga Kiesingera. Był to ważny gest w ramach polityki symbolicznej prowadzonej przez, ruszające wtedy po władzę, pokolenie 68.

W lutym bieżącego roku renomowane wydawnictwo z Hamburga Hoffmann und Campe opublikowało, liczącą prawie 450 stron, książkę Fritza Varenholta i Sebastiana Lüninga Die kalte Sonne. Warum die Klimakatstrophe nich stattfindet (Zimne słońce. Dlaczego nie ma klimatycznej katastrofy). Książka natychmiast wzbudziła ogromne emocje, ostre ataki na autorów przypuściły m.in. ?Die Zeit?, ?Focus?, ?Der Spiegel?, ?Tageszeitung?. Nie trzeba dodawać, ze dziennikarze napadli na książkę i autorów nie raczywszy nawet ? jak to mają w zwyczaju ? jej przeczytać.

Austriacki publicysta ekonomiczny Andreas Tögel zastanawia się, kiedy nadejdzie ?Eurogeddon?. Cóż to za dziwaczny pieniądz to euro, które stale trzeba ?ratować?? Trzeba go ?ratować?, ponieważ wspólna waluta europejska jest biurokratycznym projektem elit, które z jego powodzeniem związały swój polityczny los.

W ostatnim czasie na niemieckiej scenie politycznej ożywioną działalność rozwija założona w 2007 roku Koalicja Obywatelska (Zivile Koalition), ponadpartyjna organizacja podkreślająca mocno swoją finansową niezależność od państwa. Chce ona być oddolną grupą nacisku działająca na rzecz zasadniczych reform społecznych, gospodarczych i politycznych. Przewodniczącą Koalicji Obywatelskiej (KO) jest adwokatka Beatrix von Storch, którą wspiera mąż, Sven von Storch.

Profesor Martin Levi van Creveld uznawany jest za jednego z najważniejszych współczesnych historyków i teoretyków wojskowości. Niektórzy porównują go do Carla von Clausewitza. Urodził się w 1946 roku w Rotterdamie, skąd kilka lat później jego rodzina wywędrowała do Izraela. Studiował najpierw w Jerozolimie, a potem na London School of Economics, gdzie w 1971 roku zrobił doktorat. W tym samym roku zaczął wykładać historię na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie, z którym jest związany do dziś. Jako visiting professor prowadził wykłady na wielu uniwersytetach, m.in. na National Defense University w Waszyngtonie i Marine Corps University w Quantico. Doradzał w sprawach bezpieczeństwa rządowi amerykańskiemu i izraelskiemu sztabowi generalnemu. Przedmiotem jego badań są kwestie prowadzenia wojny, jej socjologia i antropologia, problem związków pomiędzy państwem a wojskiem i wojną. Napisał m.in. Hitler?s Strategy 1940-1941 (1973), Technology and War (1989), The Sword and the Olive. A Critical History of the Israeli Defense Force (1998), The Rise and Decline of the State (1999), Moshe Dayan (2004), The Culture of War (2008). W języku polskim ukazała się jego książka Zmienne oblicze wojny (2008).

Prof. Karl Albrecht Schachtschneider (ur.1940) to wieloletni profesor prawa publicznego na uniwersytecie w Norymberdze-Erlangen, uchodzący za jednego z najlepszych w Niemczech znawców prawa państwowego, europejskiego i konstytucji europejskiej, niezłomny obrońca państwa prawa i republikańskich ideałów, autor wielu książek ? prawie wszystkie wydane przez renomowane wydawnictwo berlńskie Duncker und Humblot, m.in. Zasady państwa prawa (423 str.), Wolność w republice (750 str.) oraz opublikowanego w 1994 roku monumentalnego dzieła Res publica res populi. Uzasadnienie ogólnej teorii republiki ? przyczynek do doktryny wolności, prawa i państwa (1306 stron, 6000 przypisów, 61 stron bibliografii).

Numerem jeden wśród krytyków niemieckiego państwa partyjnego jest prof. Hans Herbert von Arnim (ur. 1939), przez wiele lat wykładający w Wyższej Szkole Nauk Administracyjnych w Speyer, autor wielu książek, żeby wymienić choćby takie pozycje, jak Korupcja. Sitwy w polityce, administracji i gospodarce; Partie ludowe bez ludu; Z pełnym brzuchem trudniej się rządzi; Państwo jako łup; Państwo bez sług, czyli co obchodzi polityków dobro narodu; System ? machinacje władzy.

Światowy kryzys finansowy i kryzys wspólnej europejskiej waluty wywołują w Niemczech wielkie polityczno-intelektualne emocje, nic zatem dziwnego, że w ostatnim roku nastąpił tam prawdziwy wysyp książek poświęconych obecnemu systemowi pieniężnemu i jego przyszłości. Zaprezentujmy tu kilka z nich.

Jako wielkie państwo w środku Europy, Niemcy wywierają, co oczywiste, wpływ na inne kraje europejskie, również wpływ ideologiczno-polityczny. Czasami może to być wpływ korzystny, innym razem zaś ? a tak właśnie dzieje się obecnie ? szkodliwy. Za Odrą obserwuje się bowiem wiele niepokojących, ba, niebezpiecznych trendów, które niestety, mogą znaleźć naśladowców w innych krajach.